ಕಡು ಕಪ್ಪು ಕತ್ತಲೆಯೇ
ಕ್ಷಣ ನಿಂತು ನೇವರಿಸು
ನನ್ನೆದೆಗೆ...
ತಂಪು ಸುರಿಸು..
ಹನಿ ಹನಿಯ ಮಳೆ ಸಾಕು
ಈ ಮನದ ತೇವಕ್ಕೆ..
ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ನಗದ
ಈ ರಾತ್ರಿಯಂತದ್ದು
ಇನ್ನೊಂದು ಈಬದುಕು
ಮತ್ತೆ ಸುರುಳಿ ಸುತ್ತಿದ
ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಬಿಗಿಯಲ್ಲಿ
ಅವಡುಗಚ್ಚಿದರೆ ಸೆರಗು ಒದ್ದೆ.
ಯಾರ್ಯಾರೋ ಬದುಕುವರು ಹೇಗೆ ಹೇಗೋ..
ನನಗ್ಯಾಕೆ ನೋವಿಲ್ಲಿ ನಿಟ್ಟುಸಿರು!
ಬೆತ್ತಲೆಯ ಬಯಕೆಯಿರದ
ಕತ್ತಲೆಗಳೇ ನನ್ನ ಅಣುಕಿಸುತ್ತೀರಾ
ನೀವು! ನನಗ್ಯಾಕೆ ಬಯಕೆಗಳು
ಸುಡಲಿಲ್ಲ ಎಂದು!
No comments:
Post a Comment